Μετά την απόκτηση του πρώτου παιδιού, ορισμένες γυναίκες δυσκολεύονται να συλλάβουν τη δεύτερη φορά. Μπορεί να υπάρχουν πολλοί λόγοι πίσω από αυτό. Σε αυτό το άρθρο, θα συζητήσουμε για τη δευτερογενή υπογονιμότητα.
Η πρωτογενής υπογονιμότητα μπορεί να οριστεί ως μια κατάσταση για ένα ζευγάρι που δεν είναι σε θέση να πετύχει μια εγκυμοσύνη μετά από μια τακτική σεξουαλική επαφή χωρίς προστασία ενώ η δευτερογενής υπογονιμότητα υποδηλώνει τη δυσκολία για ένα ζευγάρι να συλλάβει εφόσον έχει προηγηθεί τουλάχιστον μια εγκυμοσύνη. Τόσο η πρωτογενής όσο και η δευτερογενής υπογονιμότητα έχουν τις ίδιες αιτίες. Παρακάτω παρατίθενται ορισμένες βασικές αιτίες υπογονιμότητας, οι οποίες συχνά σχετίζονται με τη δευτερογενή υπογονιμότητα.
- Οι Διαταραχές ωορρηξίας είναι από τις πιο συχνές αιτίες υπογονιμότητας. Διαταραχές ωορρηξίας ονομάζουμε το σύνολο των ανωμαλιών εξαιτίας των οποίων η ωορρηξία δεν πραγματοποιείται, ή πραγματοποιείται σε αραιά ή ακατάστατα διαστήματα.
- Η απόφραξη των σαλπίγγων αποτελεί σημαντική αιτία υπογονιμότητας στις γυναίκες. Η σάλπιγγα έχει ζωτικό ρόλο στη σύλληψη, καθώς μεταφέρει το ωάριο από την ωοθήκη στη μήτρα. Εάν οι σάλπιγγες είναι κλειστές τότε διακόπτεται η διαδικασία γονιμοποίησης.
- Η δευτερογενής υπογονιμότητα μπορεί έχει ως αιτία την ενδομητρίωση που συμβαίνει όταν το ενδομήτριο, δηλαδή ο ιστός της μήτρας που υπό φυσιολογικές συνθήκες βρίσκεται στο εσωτερικό της τοίχωμα, μεγαλώνει έξω από τη μήτρα και αναπτύσσεται έξω από αυτή, γεγονός που εμποδίζει στη σύλληψη και επίσης βλάπτει τα όργανα της πυέλου.
- Η ηλικία έχει σημασία για τη γονιμότητα. Η γονιμότητα μιας γυναίκας αρχίζει να μειώνεται μαζί με την ποιότητα και την ποσότητα των ωαρίων μετά την ηλικία των 35 ετών.
- Μπορεί να είναι δύσκολο για ένα ζευγάρι να πετύχει μια εγκυμοσύνη για δεύτερη φορά εξαιτίας άλλων λόγων, όπως το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, η παχυσαρκία, η αυτοάνοση διαταραχή, τα ινομυώματα της μήτρας, η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου, το μη φυσιολογικό σχήμα της μήτρας, οι πολύποδες και οι λοιμώξεις. Αυτά μπορεί να επηρεάσουν και την πρωτογενή υπογονιμότητα.
Αν τα ζευγάρια δεν μπορούν να συλλάβουν ακόμα και αν προσπαθούν για 6-12 μήνες χωρίς προφυλάξεις, τότε μπορούν να αναζητήσουν βοήθεια από έναν Ειδικό Αναπαραγωγικής Ιατρικής. Μόλις ο ειδικός μάθει για το πρόβλημα υπογονιμότητας, τότε θα σας ζητήσει να κάνετε ορισμένες εξετάσεις όπως τεστ ωορρηξίας, εξέταση αίματος, ακτινογραφία σαλπίγγων, πυελικές εξετάσεις, διακολπικό υπερηχογράφημα κ.λπ
Ο ειδικός στη συνέχεια θα σας προτείνει την καλύτερη δυνατή θεραπεία για να γίνετε γονείς για δεύτερη φορά.